عباس مدحجی

یادبگیریم ظرفیت و تحمل آدمها نسبت به عوامل حتی ثابت متفاوت است، بیاموزیم قرار نیست درباره هرچیزی نظر دهیم، بدانیم کلمات همیشه بیشتر از گلوله ها آدم کشته اند، یادمان بیاید عزتمندی و ارزشگذاری را به بعد از مرگ موکول نکنیم، بدانیم هرکدام از ما خطاهای بیشتر یا بدتری مرتکب شده یا خواهیم شد که تصور بی آبرویی برایمان برابر مرگ است، آگاه باشیم جامعه هیجانی‌، خشن و عجول هیچوقت نمیتواند مدافع و پشتییان اعضایش باشد. و در پایان به خودمان و در خلوت خودمان بگوییم از ادعا تا آزادگی واقعی راه زیاد است ، حتی اگر نامدار باشیم....